مهدی احمدوند

حیف حضور تو بند به مو بود حیف ادامه با تو آرزو بود

عشق صداش تا هفت تا آسمون رفت حیف آوازش آواز قو بود

سلام چقد آشنایی برام دستمو بگیر از تنهایی درام

نمیدونی من عاشق توام

جاده های اشک یادگارتن کوچه های شهر خاطراتتن

یادگار عشق حال بد من چطوریه تو حال بد من

من به دل دیوونم یاد دادم نترسه از تنهایی

من سی سال تنها بودم منو نترسون از تنهایی

بیا تمومش کن این دیوونگیارو از عشق خبر واسه ی دیوونه بیارو

همین یه بارو غمت رو از قلب من درارو خیالت این چند وقته دلم رو از پا در آورد