کامران مولایی

هوا عالیه چون عطر تو حس میشه تو این حوالی دور همیم کنار ساحل عجب حال باحالی

تا خود فردا لب دریا جای رفیقا خالی میخوایم تا صبح بخونیم فقط آهنگای شمالی

امشب عجب شبیه فرق داره با بقیه

جمع شدیم همه دور هم بگو رختشو جمع کنه غم

این شبا پر از دردن این شبا چه نامردن این شبایی که نیستی و بی تابم

این شبا چه دلگیرن این شبا چه بد پیلن این شبایی که با گریه میخوابم

حالمو ببین بیا خودت غمامو بخر میترسم از این که تو از چی آخر سر

حتی فکرشم بده سرد شی بام یه نمه

جز در خونت آقا جایی رو من نمیشناس وقتی درمونده میشم تنها پناهگاه منه

وقتی که دلگیرمو از عالم و آدم بریدم همه دلخوشیم اینه که حسین شاه منه

بگو حواست کجاست دلتو جا گذاشتی کجا کی تورو قدر من میخواست

قدر من میخواست

دمدمای صبح شده و از سر شب قفل شده چشام رو عکسات تو گوشی

تو خیلی بی نظیری چقد بهت میاد لباس ساده میپوشی

یکی دیگه به جای من بومده انگاری که تو اینجوری از من ساده طلبکاری

که جوری داری تا میکنی که ازت دور شم به گذشتن از این همه خاطره مجبور شم

نشونت نمیدم به کسی مال خودمی

آخه بعد یه عمر نیمه ی پیدا شدمی

نگاه کن توو چشم عزیزم بگو عاشقمی

اصلا یه وضعیه میبینمت و میریزم به هم موندم چیکار کنم چجوری باید بهت بگم

حتی بهت فکر میکنم این قلبم تند تند میزنه تو بهم راه بدی دنیاتو میسازم یه تنه